Is het fijn om weer in Nederland te zijn?
Dit is een vraag wat we vaak hoorden.
Het was ontzettend fijn om weer in Nederland te zijn. We konden samen rouwen met ma/oma en familie. Samen praten over pa Strokap en samen zijn.
Als eerste willen we en familie en vrienden bedanken voor alles in deze tijd, maar bovenal de HEERE. We zijn dankbaar voor jullie en Zijn liefde en trouw.
Hoe vinden je kinderen het weer hier?
Elk kind is anders. Nederland is voor hen vertrouwd. Ze kennen de taal en ze houden van hun familie, Wel zagen we dat onze jongens graag in huis bleven. Afspreken met vrienden was toch nog wel spannend. Rebecca en Elisah vonden het heel fijn om naar school te gaan. Lekker gymen en spelen met vrienden. Na weken in Nederland vinden de kinderen het lastig om weer terug te gaan. Aan de ene kant verlangen ze naar ons huis on Vangaindrano en aan de andere kant willen ze graag weer hun leven in Nederland oppakken.
Wil je weer graag terug naar Madagaskar?
De eerste weken voelden overweldigend. De begrafenis van Pa Strokap , iedereen ontmoeten en alle drukte van Nederland. Na deze periode gingen de gedachten naar Madagaskar terug. We waren nog maar 8 weken op onze permanente plek op het Hosanna terrein. Dat is betrekkelijk kort. Toch voelden we ons aan het wortelen met de mensen om ons heen. Ons werk wacht daar, De Heere heeft ons geroepen en we willen graag terug.
En hoe nu verder?
Als eerste de vliegreis. Onze jongens zien daar tegen op. Dat gesjouw op de 3 vliegvelden waar we door moeten. Daarna een paar dagen in de hoofdstad. Even wennen aan de temperatuur wennen. In het zuiden is het nog warmer dan in de hoofdstad en dat is wel wat anders dan het frisse Nederland. Jelmer onze onderwijs vrijwilliger vliegt ook weer met ons terug. In de hoofdstad hopen we ook weer onze internationale kennissen te zien. Dit is ook gezellig. Daarna kunnen we met een MAF vliegtuig terug naar Vangaindrano.
Wat hebben jullie geleerd de afgelopen weken?
Dat we een God hebben die groot van goedheid is. Zoveel zegeningen de afgelopen weken. We hoefden onze armen alleen maar open te hebben en het regende van genade ( genade is onverdiend). De laatste preek was psalm 121 een pelgrimslied. Onze hulp is van de HEERE Die hemel en aarde gemaakt heeft. Zo mogen we verder. Met Zijn hulp. We gingen in Madagsakar weg met Jesaja 40. Voor dat (o)pa Strokap stierf bespraken we dit hoofdstuk met de clubleidsters. Zij wilden die week dit hoofdstuk vertellen op de club. Die week zaten we in de kerk en preekte ds. Lohuis over Jesaja 40. Met deze God gaan en mogen we verder. Ook hebben we geleerd dat die de Heere verlaten smart op smart staat te wachten. In Madagskar zien we verdriet maar ook in Nederland zagen we verdriet. Dit geeft ons verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid om de ander te zien als maaksel van de Schepper van de hemel en aarde. We hebben geleerd dat we in relatie leven. We zijn naar het beeld van God gemaakt. Daarom is het niet vrijblijvend als we elkaar ontmoeten. God zegt: 'Heb de ander lief'. We sporen u aan om naar uw Helper en Trooster te gaan. Hij is niet ver van u.
Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve ( verloren gaat ) , maar het eeuwige leven hebbe.
een hartelijke groet,
Mark en Roliena, Seth Ezra Jefta Rebecca en Elisah Strokap
Comments